część I: dusza natchniona, wspomina przez deszcz

,,Wiecie, co powiedział kiedyś Wiktor Hugo? Dzięki temu się podniosłam, kiedy byłam sama, a wszyscy za wodami. Znalazłam ten cytat wewnątrz jednej z kopert, w której dostałam list od Caroline - Aby być dobrym, nie wystarczy przemilczeć pewnych prawd. Trzeba jeszcze mówić pewne kłamstwa.''

,,Jest mi śmiesznie beznadziejnie ze świadomością, że takie piękne zdjęcia zrobiła taka szuja jak Paul Allen na początku '82, cholera... Chociaż z drugiej strony, to przecież on stracił, nie ja, zdecydowanie''

 ,,Ten kochany aniołek to ja, te niewinne zdjęcia zrobiłyśmy na mieszkaniu Eriki w maju '84. Jeszcze zanim te dwie cholery, moja Caroline z Dee zwaliły mi się na głowę!''

,,Gdzież to było... Na pierwszym zdjęciu miał zaledwie piętnaście lat i już wtedy rzekomo się we mnie kochał. I truł. Na drugim miał już lat dwadzieścia dwa i uczucie nic się nie zmieniło, czerwiec '83. Struty Axon, mój Jasper''

,,Jak, gdzież to było?! Pierwsze na obrzeżach, kiedy wszyscy (a miałam sama ja...) pojechaliśmy pozajmować się domem Firby'ch w '76! A drugie to jest w garażowym salonie u samego modela, pff. Jak można zapomnieć o tej zebrze wśród gąszczu badziewia i pierdół, Dee?''

,,Specyfika Wakeford polegała od zawsze na niezrozumiałych genach. Na pierwszym ma tylko piętnaście i pół roku, na kolejnym - dwadzieścia dwa. Goguś obok to mój kumpel, Greg Dawson, to on powiedział mi o promie do Nowego Jorku...''

,,Na drugim planie widać mój dom rodzinny, to ten biały. Z okna przyszło mi widywać Dee, siedzącą na swoim parapecie''








,,Z kolei na tym zdjęciu powyżej widać schody i mieszkanie, w którym MNIE ugościła Lea, gdy tak jak huragan zjawiłam się w Nowym Jorku. Nie sądziłam, że to tak wygląda, ale cegiełki przywiodły mi na myśl domy w Anglii''

,,Czasy w Aerosmith mam podzielone na trzy ery, powyżej widać dwie: pierwsza - era z Joe, druga - era bez Joe. Ale za to jest Carly Simon, 1979 rok''

,,Brad, ja i Steven, kiedy jeszcze nic nie wskazywało na nadejście jakichś rewolucji w zespole, a my stylowo jak zawsze. Dalej...tandetne pasemko, rzekomo. Nie powiedziałbym, Tylerowi pasowało''

,,Boże, no nie! A to jest święty i przeklęty Boston, do którego tak niby po NIC przywlokła mnie Dee w '74... No i co mi z tego wynikło, co? Popsuła mi aureolkę!''

,,Teraz uwaga, blondynka w okularach to Mary Firby, której zawdzięczam wieloletnią sympatię (i pracę), obok niej stoi nikt inny jak jej luby, Benjamin. Ciemna dziewczyna to Annie Hawk, nasza znajoma z Cambridge i...wielka przyszła miłość młodego Firby'ego, zaraz po mnie! Zdjęcie z '83, trzeba przyznać, że starsi dobrze się trzymają jak na blisko pięćdziesięciolatków. A na drugim zdjęciu widać drogę, którą codziennie pokonywałam, pokonuję i pewnie będę. Prowadzi prosto do kulturalnego gmachu Mary. W sumie, ta droga skrywa wiele tajemnic, haha...''

,,Po prawej widać nasz słynny uniwersytet w Cambridge i murek, na którym moja Caroline zwykła siadać, kiedy czekała na mnie, lub tak po prostu. Czy brak... A zresztą, po lewej - jedyne, co chcę powiedzieć: takie rzeczy tylko w Bostonie. Nie wiem, kto i kiedy zrobił to zdjęcie, ale znalazłam w domu ojca Lei i pozwolono mi je wziąć. Te dwie krainy śnią się po nocach zarówno mnie, jak i Caroline. Te dwie, Nowy Jork jest tylko przystankiem, miejmy nadzieję...''